|
|
 |
การทำความเข้าใจและยอมรับความตายว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเป็นสิ่งที่คนในสังคมไทยกำลังตระหนักและรับรู้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ การทำพินัยกรรมชีวิตคือการแสดงเจตจำนงของผู้ตายไว้ล่วงหน้าในเรื่องต่างๆ ตั้งแต่การเลือกวิธีจะตายโดยไม่พยายามใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์แต่ให้เป็นไปตามธรรมชาติ การอยากตายที่บ้านท่ามกลางลูกหลาน การจัดงานศพอย่างเรียบง่าย หรือแม้แต่การขอให้ปฏิบัติพิธีกรรมหลังการตายดังที่ผู้ตายประสงค์ ก็เป็นสิ่งที่ได้รับการยอมรับขึ้นเรื่อยๆ ดังปรากฏหน่วยงานและองค์กรต่างๆ ที่ให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างละเอียดและเป็นระบบให้เราเรียนรู้ได้อยู่หลายแห่ง เช่น
•
เครือข่ายพุทธิกา www.budnet.org
• พินัยกรรมชีวิต www.thailivingwill.in.th
แต่ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำพินัยกรรมได้ก่อนตายเช่นกัน คือ “พินัยกรรมหนังสือ” ซึ่งหมายถึง เรื่องราวประวัติของผู้ตายที่เขียนโดยผู้ตาย หรือการให้ข้อมูลและยินยอมให้เขียนประวัติของผู้ตายเอาไว้เมื่อยังมีชีวิตอยู่ ที่สำคัญมีข้อดีคือประวัติที่เขียนจะตรงกับเจตนาของผู้ตายที่สุด เพราะผู้ตายได้เห็นประวัติของตนเอง และสามารถแสดงความจำนงได้ว่าเรื่องใดควรเขียนหรือไม่ควร
ดังนั้นการเตรียมตัวตายอย่างสงบอีกประการหนึ่ง จึงอาจรวมถึงการทำหนังสืออนุสรณ์เอาไว้ให้เรียบร้อย เพื่อให้เป็นประวัติที่เราต้องการเขียนเอาไว้ให้กับลูกหลานและคนรุ่นหลังจากเจตนาที่แท้จริง |
|
